een jurk voor dochterlief en nieuw onderhanden project

 Dochterlief had een verjaardagsjurk gekregen die ik zelf gemaakt had. Echter viel deze een beetje kort en madam liep steeds met een stofje rond. Mooie jurk zei ze dan. Dus mama toch nog maar een keer hetzelfde patroon gebruikt van de droomfabriek. Deze keer het jurkje wel iets langer geknipt.

Madam is er weer blij mee! (Ja hier moest het jurkje nog gezoomd worden, want dat durfde ik nu niet voordat ik hem aangepast had). Maar hij past. Alleen wil ze niet op de foto...

.

Laatst op de stoffenmarkt had zoon lief een mooie stof gevonden:

Hij was er meteen helemaal weg van en wilde er graag een t-shirt van. Nu is het best een druk stofje en had ik bedacht alleen het voorpand te doen, maar meneer wilde het shirt helemaal in deze stof. Nou dan doen we dat maar, want anders trekt hij hem toch niet aan. Dus dit is nu het onder handen project:

We moeten het nog even afwerken, maar we zijn hem samen aan het maken. Meneer wil zijn eigen t-shirt maken. Dus dat betekent samen achter de naaimachine.

een twijfelprojectje

Soms heb ik dat. Dan is het idee in mijn hoofd leuk en ben ik enthousiast om te beginnen. Zo was het ook met dit project.

Ik wilde voor dochterlief een blouse maken. Dat was een nieuwe uitdaging want dat had ik nog niet gedaan en kleren hebben ze volgens mij nooit te veel. Nu had ik voor mezelf al eens een tas gemaakt  mijn tas . De combinatie van de stofjes leken mij ook wel erg leuk voor een blouse.

Dus ik een patroon gevonden. Dat ging alleen maar tot maat 92 en ik had een 98 nodig. Dus zelf het patroon aangepast zodat het een maatje 98 zou worden. Dat was nog wel goed te doen.

Eenmaal bezig sloeg de twijfel toe. Is dit echt leuk of lijkt het meer op een pyjama....

Nu is het hier wel zo dat de hoes van de strijkplank het er niet beter op maakt, maar ja.
Zo'n project blijft dan toch een poos liggen voordat ik er weer mee verder ga, want als het dan toch niet hele maal is wat ik er van verwacht dan wordt het toch niet aangedaan. (ja, dat doe ik dan nu nog zelf, want dochterlief is net twee).

Na een aantal weken toch maar verder afgemaakt. De kraag moest er nog op en nog zomen en de knoopsgaten. Was ook niet heel veel werk meer.

Dit is het eindresultaat:

Best tevreden over het eindresultaat, maar ja. Is dit nu wel wat ik ervan verwacht had? Ik wist het niet. Dus toch gewassen en in de kast gehangen...

Lang in de kast heeft hij niet gehangen, want de volgende dag zag dochterlief hem en wilde de blouse graag aan... Dat mocht wel, want ze ging toch naar het kinderdagverblijf die dag en daar heeft ze meestal niet de mooiste kleren aan. (iets met altijd een kind terug krijgen waar de kleren heel vies van zijn van het buiten spelen).

Maar toen vond ik het project toch geslaagd:

Toen ze hem aan had was het ineens wel een leuke blouse en niet meer een pyjama.