Wat hebben we de afgelopen tijd allemaal gemaakt

Hier na een lange tijd weer eens een update met wat foto's van haakprojecten die gemaakt zijn.
Door de zwangerschap (nu 29 weken) ben ik erg moe en kom ik niet aan zoveel toe. Ik moet gewoon voldoende rust nemen en dan loopt er ook nog een dreumes rond van bijna 2 die toch ook zijn aandacht vraagt en graag met mama wil spelen.
Maar als hij dan 's  middags naar bed ging kon ik wel het één en ander haken voor de nieuwe baby. We hebben heel lang niet geweten wat het is omdat het niet zichtbaar was bij de verschillende echo's. Dus de kleuren moesten voor alle twee de soorten kunnen, maar dat is op zich niet zo erg.  Genoeg kleuren te combineren.
Zo heb ik de volgende dingen vast gehaakt voor de kleine:

Een deken: Wat een berg werk zat daarin zeg.

Bij de deken al meteen een bijpassend mutsje gemaakt, want ja het kan nog behoorlijk fris zijn in maart.

Toen dat mutsje af was wilde ik er ook nog één in de andere kleurstelling. Dus weer aan de slag gegaan. Nu gaat het haken van een mutsje wel redelijk snel en is een overzichtelijk projectje. Daar was ik wil aan toe na een de deken van 110 bij 70 cm.

Ja, toen kwam het idee van slofjes. Nu had ik hier nog een mooi breipatroon van liggen. Dus die ook nog even gemaakt van de overgebleven wol. (Wil er nog wel een paar maken, want ze zijn zo handig in het begin als ze nog niet lopen).

Deze projectjes waren zover af en ik had zin om iets vrolijks te maken. Wilde nog wel een vestje maken voor de kleine, maar wist niet zo goed hoe. Dus internet afgestruind naar een simpel patroon om te haken. Dat is gelukt en hieronder het resultaat tot dusver, want de draadjes moeten nog even netjes weggewerkt worden (wat een naar klusje is dat toch altijd) en een mooi randje met een mooie knoop bovenin het vestje.

een update

Na lange tijd een update vanaf hier. De laatste tijd ben ik niet veel hier geweest en dat had een reden, want ik was er gewoon te moe en te misselijk voor en de momenten dat ons mannetje van anderhalf sliep 's middags hing ik liever op de bank.

Wij verwachten half maart ons tweede kindje en zijn daar er dankbaar voor. In eerste instantie hebben we met 8 weken een echo gehad en toen liep de groei van het kindje achter en ontdekte ze een cyste in mijn eierstok. Dat was allemaal iets minder positief natuurlijk. Het positieve aan de echo was wel dat er al een mooi kloppend hartje was. Twee dagen later konden we naar het ziekenhuis voor een nieuwe echo. Daar zou naar de cyste worden gekeken en hebben ze het kindje nog eens opgemeten. Toen zou het in twee dagen tijd voor 5 dagen gegroeid zijn. Dat kan natuurlijk komen door dat het nog niet heel nauwkeurig te meten was.

Nu zijn we gister weer geweest en is de cyste een stukje geslonken dus dat is positief en wijst erop dat deze dan vanzelf zal gaan oplossen naar verwachting. Het kindje was erg beweeglijk en had een mooi hart ritme. Dat  ziet er dus allemaal positief uit en we kunnen gaan genieten. Volgens de laatste menstruatie zouden we gister precies twaalf weken zwanger zijn. Op basis van de echo waren we gister 11 weken en 2 dagen zwanger. We zijn dus 5 dagen minder ver dan we dachten, maar dat is prima, want wat zegt een paar dagen. Dat zegt eigenlijk helemaal niets.

Ik voel me langzaam aan minder misselijk en moe en dat is ook wel lekker. Dan kan ik ook weer iets meer gaan doen en bezig zijn met het bedenken van een thema van de kinderkamer en de kamer van ons zoontje waar we de zolder nog even voor moeten verbouwen, maar dat gaat allemaal goed komen.

De haakprojecten zijn nu allemaal voor de helft af. Deze ga ik eerst afmaken voordat ik aan de babydeken ga beginnen. Nog genoeg te doen dus.

We zijn heel dankbaar voor het nieuwe leven wat we mogen ontvangen.

nu ook een naaimachine

Ja, ja, sinds kort heb ik ook een naaimachine. Ik word nog eens echt heel creatief.
Ik ben nu druk bezig met oefenen om dingen te maken met de naaimachine, maar de creaties zijn nog niet foto waardig, want het is toch lastiger dan dat ik dacht.

Ik dacht dat ook wel te kunnen, maar het is toch net iets moeilijker. De creaties zullen nog wel volgen als ze iets beter gelukt zijn.

Poncho

Volgens het patroon zou de poncho klaar zijn. Alleen nu vind ik zelf dat de stukken die over de schouder vallen nog al smal zijn en dat de voor en achterpunt al wel erg laag hangen.
Ik ben er eigenlijk wel zeker van dat ik iets fout gedaan heb alleen weet ik niet wat.

Als iemand het wel weet dan hoor ik het graag, want ik had gehoopt dat ik hem toch met veel plezier zou dragen en ik denk niet dat dat nu het geval zal zijn.

(let niet op de draadjes die nog niet weggewerkt zijn).

Het leven als christen

Graag wil ik jullie meenemen in mijn gedachten. Hoe vaak kom  je als christen mensen tegen die niet (meer) geloven? Als ik naar mijn eigen leven kijk dat gebeurd dat best met enige regelmaat. Ik vraag me dan af hoe dat kan, want ik ben er van overtuigd dat een gelovend leven, het beste leven is wat je hier op aarde kan hebben. Dit omdat je altijd hoop en een vooruitzicht hebt op het eeuwige leven.

Nu kan ik heel erg mijn best doen om iemand anders daarvan te overtuigen, maar ik wil het niemand op leggen. Iemand moet zelf uiteindelijk de keuze daarvoor maken en dat moet wel een keuze uit vrije wil zijn.

Nu hoor ik vaak dat mensen zeggen dat ze niet geloven omdat ze teleurgesteld zijn in mensen die wel geloven of de kerk. Ik hoor bijna nooit dat mensen teleurgesteld zijn in God. Dat is iets waar ik best wel over nagedacht heb en wat ik in mijn eigen leven wil toepassen. Ik vind het niet fijn als mensen niet voor God zouden kiezen omdat ze mij kennen en in mijn leven dingen zien die niet goed zijn. Dat ik mensen teleurstel en dat ze daarom God ook maar laten voor wat het is omdat ik wel zeg in Hem te geloven en op Hem te vertrouwen. Hoe ga je daarmee om in je leven? 

Hoe weet je of iemand teleurgesteld in jou is als iemand dat niet verteld? Je kan dat ook niet altijd weten en daarom wil ik het proberen te voorkomen en dat betekend dat je moet uitkijken met de beloftes die je doet, want die moet je dan wel waar maken. Ook is het van belang om open te staan voor anderen mensen, zodat ze je ook echt kunnen leren kennen. Durf ik me altijd zo kwetsbaar op te stellen dat mensen mijn ware ik kunnen leren kennen. Dat is ook niet altijd makkelijk, want ook als christen heb je de ervaring dat je in anderen mensen teleurgesteld bent geraakt.

Het is echt niet zo dat als je als christen leeft dat je leven helemaal perfect is. Dat is soms wat mensen willen laten zien, maar ook als christen kun je moeilijkheden in je leven ervaren. Het is wel alleen het verschil dat je je door die moeilijkheden heen kunt slaan samen met God. Je hoeft het dan niet alleen te doen. Ook zijn er meestal anderen christenen die je willen helpen en voor je bidden. Nu heeft een niet christen ook vrienden en familie die willen helpen, maar ik denk toch echt dat het anders is als christen omdat je dan mag weten dat God jouw leven kent en in zijn handen heeft. Daarmee zijn je problemen en moeilijkheden niet opgelost. Je kunt zeker een hele moeilijke periode doormaken en het zwaar hebben. 

Het leven als christen is niet alleen maar Halleluja! en we vieren een feestje voor de Heer.

Daarnaast is het ook niet altijd makkelijk om in je moeilijkheden te vertrouwen op God. Dat is voor mij ook vaak een keuze en iets wat ik tegen mezelf moet zeggen en me op moet focussen. Maar daar over misschien later nog eens meer.

Ik wil ook  niet over komen als de super christen die elke dag netjes zijn stille tijd houd en elke dag bidt en er elke dag helemaal voor gaat. Dat is wel een steven wat ik heb, maar ook daar faal ik in. Het zou fijn zijn als ik met eerlijkheid kon zeggen dat ik dat wel deed. Helaas ook ik heb dagen dat ik niet in mijn Bijbel lees en dat ik niet bid. 

Ik merk dat het voor mensen moeilijk is om dat toe te geven. Net als of je dan geen goede christen meer zou zijn. Maar wees eerlijk ook christenen hebben hun tekortkomingen en dat is iets wat men vaak niet wil laten zien. Ook ik heb mensen gekwetst en dat heb ik niet altijd bewust gedaan, maar het is wel gebeurd en ik denk dat je dat ook onder ogen moet komen en dat je het daar ook met de persoon in kwestie over moet hebben als dat mogelijk is.

Ik hoop en bid dat ik een christen mag zijn waarin anderen de liefde en trouw van God de Vader mogen zien en dat het mensen nieuwsgierig maakt naar meer van Hem. 

Wat is het belang van "stille tijd" voor een christen?

Wat is Stille tijd?
Stille tijd is voor mij het apart zetten van tijd in het drukke leven om bezig te zijn met het lezen van de bij bel en het bidden tot God de Vader. Het is voor mij ook het luisteren naar wat de Vader tegen mij te zeggen heeft.
Mijn stille tijd hoeft niet perse helemaal stil te zijn. Het kan mij ook goed helpen om muziek aan te zetten en daar naar te luisteren en daarmee mijn Heer te aanbidden.

Wanneer Stille tijd?
Ik zou willen dat ik kon zeggen dat ik elke dag stille tijd zou houden en dat ik daar in mijn dagelijkse leven tijd voor in geruimd zou  hebben. Dit is niet het geval, maar het is wel waar ik naar streef. Het is iets wat ik wel heel graag zou willen waar maken. Tegelijkertijd krijg ik ook geen schuld gevoel als het een dag niet gelukt is. Dat zou niet goed zijn, want dan wordt de drempel om stille tijd te houden steeds hoger. Het is ook zo dat het ene moment het houden van stille tijd makkelijker in te plannen is dan het andere moment. Ook is het zo dat het de ene keer langer duurt dan de andere keer.

Waarom is Stille tijd voor mij belangrijk?
Stille tijd is voor mij belangrijk omdat dat de momenten zijn waarin ik contact heb met mijn hemelse Vader en dat dat de momenten zijn waarin ik wordt opgebouwd. Ik heb de overtuiging dat dit mijn vertrouwen op God doet laten groeien.
Daarnaast is het zo dat Jezus toen hij op de aarde rond wandelde ook tijd nam om tot zijn Vader te bidden. Als Hij het al nodig heeft dan heb ik het zeker nodig.

Wat is mijn doel?
De komende periode wil ik bewuster bezig zijn met het houden van stille tijd. Ook wil ik daar meer over delen hier.
Ik wil gemotiveerd blijven om er tijd voor apart te zetten. Ik heb een project lopen waarbij ik in 1 jaar tijd de bijbel uit zou kunnen lezen.

Een klein projectje tussendoor gehaakt

De poncho is nog niet af, maar dat is best nog een klusje. Ik wilde tussendoor even iets anders haken. Nou dat is gelukt hoor...Ik was al  langere tijd opzoek naar een hoes voor mijn bijschrijfbijbel. Die kon ik niet vinden dus heb ik hem zelf maar gemaakt.
Ik ben er blij mee. Hier onder wat foto's van het eindresultaat:

Het nieuwe haakproject

Het is nog wel erg koud voor de tijd van het jaar en dat geeft mij nog mooi even extra de tijd om mijn poncho af te maken.
De poncho van zoonlief is al af en ik wilde er zelf ook wel één. Je hebt straks altijd een periode dat je twijfelt of je wel of geen jas aan moet doen en nou is dit wel de perfecte oplossing. Het is alleen wel een aardig karwei, maar het gaat ook wel weer snel doordat je niet echt meer hoeft te tellen en je gewoon elke keer een stukje kan doen en dat kan ook gewoon voor de televisie. Dat vind ik dan wel weer lekker aan zo'n project. Het werkt ontspannend na een dag werken. Even gewoon lekker frutselen.

Het eerste begin is gemaakt:

Wie had dat gedacht? Ik en haken

Wie mijn een half jaar tot een jaar terug verteld had, dat ik zou gaan haken die had ik echt vierkant uitgelachen. Dat was echt niets voor mij. Breien kan ik wel. Niet dat ik daar hele grote dingen meegemaakt hebt, maar een babytruitje een leuke sjaal en babydekentjes dat lukte me wel. Het moest ook allemaal niet te moeilijk zijn.

Toen ik een jaar terug met zwangerschapsverlof ging kreeg ik een boek met haakpatroontjes, want dat zou ik vast leuk vinden... Dat vond en vind ik ook leuk, maar om daar nu zelf aan te beginnen dat zag ik toch niet helemaal gebeuren. Het boek heeft dus ook maanden in de kast gelegen en er is toen niets meegedaan. Totdat ik half augustus vorig jaar ziek was en niet kon en mocht werken en echt niet wist wat ik de hele dag zou gaan doen, want de kleine man was wel naar het kinderdagverblijf.
Toen ben ik letterlijk uit verveling wat gaan proberen. Dat was best aardig gelukt en mobiel voor in de auto boven de autostoel.
Op dat moment had ik de slag te pakken en ben ik meer dingen gaan proberen te haken. Gelukkig kan je op internet veel uitleg vinden en kom je met logisch nadenken ook wel een heel eind. En je moet het gewoon gaan proberen, want anders weet je nooit of het lukt en je kunt altijd weer een stukje uithalen.

Nu heb ik de laatste maandjes wel een paar projectjes gemaakt zoals in vorige berichten te zien is.

Er zijn ook nog wat projecten die ik gemaakt heb die ook goed gelukt zijn, maar die ik nog niet hier neergezet had.

Hier onder een impressie:

Nu ben ik bezig met een poncho voor mezelf. Dat is nog wel een klus. Ook heb ik nog een hoofd vol ideeën. Ik ben benieuwd wat daar van terecht gaat komen.

Mutjes haken

Ja ja, We hebben weer twee avondjes zitten haken.

Bovenstaande mutjes gemaakt voor vrienden die binnen kort een klein meisje verwachten. Dit zijn leuke projectjes om te doen, want je ziet snel het eindresultaat en daar mag ik weer tevreden over zijn.

een nieuw begin

Het nieuwe jaar is al weer bijna twee weken oud. De overgang van het ene naar het andere jaar zet altijd weer aan tot nadenken. Hoe ziet mijn leven er nu uit en wat zou ik anders willen in mijn leven en hoe kan ik dat gaan bereiken.

Ik ben heel tevreden met het leven dat ik nu heb en toch zijn er dingen die ik misschien wel anders wil gaan doen. Dit zijn niet hele grote dingen, maar wel dingen die van invloed zijn op de dagelijkse gang van zaken.
De dingen die ik anders wil zien, heb ik in de welbekende goede voornemens geformuleerd.

1. 2013 moet het jaar worden dat ik de bijbel vna kaft tot kaft gelezen heb.
2. ik wil 20 kilo afvallen.
3. ik wil genieten van de dingen die ik heb en me dat beseffen.

Het zijn kleine dingen, maar ze hebben wel invloed op elke dag. Neem het lezen van de bijbel, daar moet ik dan elke dag tijd voor vrij maken. Dit moet nog wel in mijn ritme inslijten en dat gaat dat wel lukken. Tegelijkertijd wil ik niet dat het een sleur wordt. Dat het een verplichting wordt die ik mezelf oopleg. Ik wil het wel en mag daar ook best moeite voor doen, maar het moet niet zo zijn dat het dwangmatig wordt. Hierin moet de balans nog een beetje gevonden worden.

Het af willen vallen betekend de hele dag door letten op wat je eet en zorgen dat ik voldoende beweeg. Ik moet meer bewegen dan dat ik eet. Dat is met ons kleine mannetje niet zo heel moeilijk, want als het mooi weer is dan kan ik prima gaan wandelen en zo mijn calorieën verbranden. Daarnaast kan ik gewoon gaan sporten.

Het wordt hopelijk een mooi jaar waar ik na aflooop goed op terug kan kijken en kan zeggen dat mijn goede voornemens een gewoonte zijn geworden.