Hoog zwanger en de maxi cosi is klaar

Inmiddels zijn we hoogzwanger. 36 weken. Tot nu toe gaat het goed en zijn we druk bezig met de laatste dingen klaarzetten en zo. Ook moest de voetenzak van de maxi cosi nog steeds gemaakt worden. Dat is afgelopen week ook gelukt.

Toen ook de beschermers van de bandjes maar in stijl gemaakt.

Hieronder volgen foto's:

Zoonlief wilde graag zelf een trui naaien.

De titel zegt het al dus aan de slag vandaag. Het is herfstvakantie dus had hun een dagje met mama thuis.

Wat heeft hij genoten met een mooi resultaat:

Bestelling van dochterlief

Onze kleine dame wilde graag een rokje. Dus mama stof gekocht. Dat was niet de goede stof want dat moest een trui worden... en je rokje dan? Die moet donker blauw mam. Dan ben je 2,5 jaar en weet je wat je wil.

Mama had nog donker blauwe stof dus aan de slag.

Hier het eindresultaat:

De verkleiner van de maxi cosi hoes

Zoals in mijn vorige bericht zichtbaar was heb ik de autostoel van de maxi cosi een mooie hoes gegeven. Daarbij wilde ik niet de zwarte stoelverkleiner in gebruik nemen. Deze heeft dus ook een hoesje gekregen. Het patroon zat gekocht tegelijk met de hoes van de maxi cosi. Voor link zie het vorige bericht.

Hier de foto's van de stoel met verkleiner:

 

     

het maken van een maxi cosi hoes

Toen ik drie jaar geleden in verwachting was van onze dochter wilde ik eigenlijk al iets met onze zwarte maxi cosi stoel. Alleen had ik toen geen concreet idee en is het er niet van gekomen.

Nu in verwachting van de derde wilde ik toch wel echt iets doen met de maxi cosi. Ondertussen had ik ook de naaimachine ontdekt dus dat gaf meer mogelijkheden voor een hoes voor de maxi cosi. Om deze nu zelf te gaan tekenen leek me geen goed idee.

Dus ben ik op zoek gegaan naar een patroon. Deze vond ik bij de hippe uil. (De link mocht je het willen bekijken klik hier).

Dit is een kooppatroon voor een mooie prijs en een duidelijke uitleg.  Ondanks dat vond ik het nog steeds een uitdaging om er aan te beginnen. Qua stof vond ik het ook een lastige omdat we het geslacht van de kleine niet willen weten tot aan de geboorte. En de hoes wilde ik wel voor die tijd klaar hebben. Bij stofjes had ik al gauw een jongens of meisjes gevoel. Dus manlief ingeschakeld om de stof te kiezen. Nou dat is gelukt:

Deze combinatie zou het gaan worden. Dus de stof besteld en begonnen met patroon tekenen en naaien. Ondertussen heel veel foto's gemaakt.

Hier de eerste stukken aan elkaar.

Passen op de stoel zelf.

De openingen waar de bandjes doorheen moeten. Dit was de eerste keer maar ben toch wel tevreden.

En toen was hij af:

 

Kleinste kledingstuk ooit zelf gemaakt

Vandaag wilde ik een projectje maken wat ook af kwam. Ben bezig met het maken van een hoes voor de maxi cosi autostoel. Dat kost best veel tijd. Zoveel ervaring heb ik nu ook weer niet.

Wat gaat het worden. Aangezien er een baby op komst is en ik stof had liggen voor babybroekjes leek dat me een goed plan voor vandaag.

En het resultaat mag er zijn. Ben tevreden met mijn kleinste kleding stuk ooit.

Na het behalen van resultaat kunnen we weer verder met de maxi cosi hoes. Daar zullen de foto's  ook van volgen als deze af is.

Samen een stofje uitgezocht

Soms duiken de kinderen in je stoffen voorraad en dan krijg je van beide een verzoek om een zelfde tshirt van mama te krijgen. Met dit stofje is dat natuurlijk geen probleem, want daar had mama meer dan genoeg van liggen.

Echter bleef het een project wat lang bleef liggen, want door de zwangerschap had ik weinig energie. Inmiddels is deze weer redelijk terug en heb ik deze na 16 weken eindelijk voor ze afgemaakt. 

Wat zijn ze er blij mee.

een jurk voor dochterlief en nieuw onderhanden project

 Dochterlief had een verjaardagsjurk gekregen die ik zelf gemaakt had. Echter viel deze een beetje kort en madam liep steeds met een stofje rond. Mooie jurk zei ze dan. Dus mama toch nog maar een keer hetzelfde patroon gebruikt van de droomfabriek. Deze keer het jurkje wel iets langer geknipt.

Madam is er weer blij mee! (Ja hier moest het jurkje nog gezoomd worden, want dat durfde ik nu niet voordat ik hem aangepast had). Maar hij past. Alleen wil ze niet op de foto...

.

Laatst op de stoffenmarkt had zoon lief een mooie stof gevonden:

Hij was er meteen helemaal weg van en wilde er graag een t-shirt van. Nu is het best een druk stofje en had ik bedacht alleen het voorpand te doen, maar meneer wilde het shirt helemaal in deze stof. Nou dan doen we dat maar, want anders trekt hij hem toch niet aan. Dus dit is nu het onder handen project:

We moeten het nog even afwerken, maar we zijn hem samen aan het maken. Meneer wil zijn eigen t-shirt maken. Dus dat betekent samen achter de naaimachine.

een twijfelprojectje

Soms heb ik dat. Dan is het idee in mijn hoofd leuk en ben ik enthousiast om te beginnen. Zo was het ook met dit project.

Ik wilde voor dochterlief een blouse maken. Dat was een nieuwe uitdaging want dat had ik nog niet gedaan en kleren hebben ze volgens mij nooit te veel. Nu had ik voor mezelf al eens een tas gemaakt  mijn tas . De combinatie van de stofjes leken mij ook wel erg leuk voor een blouse.

Dus ik een patroon gevonden. Dat ging alleen maar tot maat 92 en ik had een 98 nodig. Dus zelf het patroon aangepast zodat het een maatje 98 zou worden. Dat was nog wel goed te doen.

Eenmaal bezig sloeg de twijfel toe. Is dit echt leuk of lijkt het meer op een pyjama....

Nu is het hier wel zo dat de hoes van de strijkplank het er niet beter op maakt, maar ja.
Zo'n project blijft dan toch een poos liggen voordat ik er weer mee verder ga, want als het dan toch niet hele maal is wat ik er van verwacht dan wordt het toch niet aangedaan. (ja, dat doe ik dan nu nog zelf, want dochterlief is net twee).

Na een aantal weken toch maar verder afgemaakt. De kraag moest er nog op en nog zomen en de knoopsgaten. Was ook niet heel veel werk meer.

Dit is het eindresultaat:

Best tevreden over het eindresultaat, maar ja. Is dit nu wel wat ik ervan verwacht had? Ik wist het niet. Dus toch gewassen en in de kast gehangen...

Lang in de kast heeft hij niet gehangen, want de volgende dag zag dochterlief hem en wilde de blouse graag aan... Dat mocht wel, want ze ging toch naar het kinderdagverblijf die dag en daar heeft ze meestal niet de mooiste kleren aan. (iets met altijd een kind terug krijgen waar de kleren heel vies van zijn van het buiten spelen).

Maar toen vond ik het project toch geslaagd:

Toen ze hem aan had was het ineens wel een leuke blouse en niet meer een pyjama.

Onderhanden projectjes

Bezig met een omslagdoek volgend het patroon van se Shoutbay sjaal.

Een blouse voor dochterlief en een nieuwjurkje.

Lekker bezig tussen de bedrijven door.

Verjaardagsjurk dochterlief

Dit is een verhaaltje apart.

Dochterlief is begin deze maand 2 geworden en ik had steeds het idee om zelf een jurk voor haar verjaardag te maken..

Inmiddels was het woensdag en ze was donderdag jarig en ik had nog niets gemaakt....

's Morgens zoonlief naar school gebracht en met daarna met dochterlief in de stoffenkraam gedoken. Stof was gelukt. Nu nog een patroon... dat werd even Google bezoeken. Het werd het jurkje met peterpankraagje van de droomfabriek.
Euh... een rits nodig... niet meer op voorraad.
Dan maken we het jurkje voor het feestje zaterdag...
Hmm... Moest twee dagen werken en had dus alleen de avonden... het is gelukt ook al heb ik nog niet super veel genaaid en was het een poos geleden....

Vallen en opstaan

Vallen en opstaan doen we zeker op weg naar een gezond leven.

Iets wat ik van te voren ook al wel bedacht had hoor dat het zou gebeuren. Het gezond eten gaat op zich best goed. Er zijn genoeg leuke recepten om uit te proberen en velen daarvan zijn ook erg lekker. Het is even wennen met koken, maar alles went.

Daarnaast is het ook het doorbreken van een patroon dat je gewend bent. Even bewust nadenken over wat je gaat eten. Dat maakt het wel makkelijker vol te houden vind ik.

Het sporten is iets lastiger vol te houden. Zeker als er veel afspraken in de agenda staan. Dan is het lastig in plannen en dan zijn er ook weinig mogelijkheden tot herkansing als het op het geplande moment niet lukt. Dat gebeurd nog al eens met twee jonge opgroeiende kinderen,

En als dat de planning niet verstoord is het wel de spierpijn van de vorige keer en dan kan je natuurlijk wel wat doen, maar dat voelt dan toch niet helemaal zoals het zou moeten.
Daarnaast ben ik ook bang voor overbelasting van mijn voeten en dat betekend dat ik dan echt met pijn rond loop. Dat is niet heel goed. zeker niet voor mijn voeten waar al een aantal gewrichten van zijn vast gezet. Ook dat houdt natuurlijk een keer op.

Wat we tot nu toe bereikt hebben is dat we drie kilo lichter zijn en ons bewust zijn van wat er naar binnen gaat. Ook al is dit nog lang niet altijd goed,

Nu weer op naar de:

op weg naar een gezonde leefstijl

Lang getwijfeld of ik het hier zou gaan delen, want dat betekend dat ik ook de dingen die niet helemaal gaan zoals ik zou willen moet gaan delen. Dat is namelijk wel net zo eerlijk namelijk.

Maar ik ben net als zovele tegenwoordig op zoek naar een gezonde manier van leven en een gezond lijf. Dit betekent zeker dat ik een aantal kilootjes kwijt mag en dat ik meer mag bewegen als dat ik tot nu toe gedaan heb.

Het is misschien makkelijk gezegd, maar inmiddels weet ik uit ervaring dat het niet altijd makkelijk is om dit direct toe te passen. Daarnaast is er ook heel veel te lezen over wat wel en niet goed voor je is qua eten. Ook spreken deze berichten elkaar soms tegen en dat maakt het niet heel makkelijk, vandaar ook op weg naar een gezonde leefstijl, want er zal hier en daar best het één en ander bijgesteld gaan moeten worden.

Dit proces wil ik graag met jullie delen ook als het even iets minder gaat.

Ik ben begonnen met het registreren van wat ik eet om zo de calorieën bij te houden en bewust te worden van wat ik eet. Dit zijn over het algemeen drie maaltijden en tussendoortjes en 's avonds als de kinderen op bed liggen nog een kwark/yoghurt snack en dan vanaf 20:00 probeer ik niets meer te eten. (ja wij hebben jonge kids die al om 19:00 op bed liggen).

Wat betreft het bewegen is het een iets ingewikkelder verhaal. Ik kan namelijk niet gewoon de sportschool in. En dit heeft te maken met het feit dat ik aangepaste schoenen heb omdat ik met twee klompvoeten geboren ben.
Dit heeft ook als gevolg dat ik niet alles kan qua sporten, maar daar gaan we onze weg ook in vinden. Een aantal jaar terug heb ik de Wii fit plus aangeschaft. Omdat ik toen ook al meer wilde bewegen. Dat heb ik toen inderdaad gedaan en ook aardig lang vol gehouden. Maar daar is toch de klad ingekomen...

Nu gaan we dat dus weer oppakken om zo wel in beweging te zijn. Daarnaast heb ben ik bezig met pilates oefeningen en dat kan ook gewoon thuis in de woonkamer. Dan doe ik de dingen die ik wel kan en die niet voor overbelasting van mijn voeten zorgen.
Ook ben ik in het bezit van een fitnesshoepel. Dat vraagt nog even enige oefening,

Ik wil graag drie keer in de week extra bewegen zoals ik dat genoemd heb. In het dagelijks leven beweeg ik met twee jonge kinderen natuurlijk ook al wel, maar dat is niet voldoende.


In 2016 hoop ik jullie mee te nemen in dit proces.

een setje voor dochterlief

Een tas voor de haar spulletjes van dochterlief

Inmiddels wordt het haar van dochterlief wat langer en kan ze dus ook steeds meer met haar haar.
Dit lever knipjes en elastiekjes op. En niet een paar maar heel veel. Nu was ik op zoek na een leuke manier om deze op te ruimen.

Mmmmm.... hoe gaan we dat doen?

Eigenlijk wilde ik het thema van haar slaapkamer ook wel terug laten komen. Maar ja hoe wist ik niet.

Ondertussen kwam ik in het haken van mochilatassen tegen, Misschien kon ik daar iets mee doen.
Na nog even nadenken heb ik een tekening gemaakt en dat zou het moeten gaan worden:

Dit wilde ik op de zijkanten van de tas hebben.

Nu is dit project in volle gang....

Hier wat foto's van de tas in wording:

Een tas maken

Ik had al langer het idee om een tas te maken. Daar in moest natuurlijk wel een vakje in met rits zodat daar kleine spulletjes zoals lensendoosje en portemonnee in kunnen.
Ook wilde ik dit graag met een rits, maar dat was wel een uitdaging, want ja hoeveel ritsen heb ik inmiddels zelf  ergens ingezet. Ik denk vier of zo. Dit leek me dan ook nog een lastige manier van een rits plaatsen.

Eerst internet maar een geraadpleegd over hoe ik het zou moeten doen, maar het is gelukt.

Niet helemaal perfect, maar ik ben tevreden met het resultaat.


Daarnaast vond ik de nog meer vakjes ook nog een idee.

En uiteindelijk moest de tas ook nog dicht kunnen met een rits.

En dit is het resultaat waar men mij nu mee ziet lopen: